De Chinchilla behoort tot de orde van de Rodentia (knaagdieren) wiens natuurlijke leefomgeving het Andesgebergte in Zuid-Amerika is. Hun biotoop is gekenmerkt door rotsachtige hellingen met veel spleten en holen waar zij zich overdag schuilhouden.
De op deze hoogte aanwezige flora bestaat hoofdzakelijk uit dorre grassen en struikachtige heide. De bodem daar is bedekt met vulkanische as waarin de dieren hun stofbad nemen. Als aanpassing aan de sterk wisselende dag- en nachttemperaturen en de lage luchtvochtigheid, heeft de chinchilla een dichte isolerende vacht. Omwille van deze vacht zijn ze al voor de ontdekking van Amerika bejaagd door de autochtone bevolking. Na de komst van de Spanjaarden raakte het bont ook in Europa bekend en hiermee begon de ondergang van de chinchilla.
In 1918 slaagde de Amerikaan M. Chapman er voor het eerst in 11 dieren te vangen uit de zo goed als uitgeroeide wildpopulatie.Met deze 11 dieren startte hij een bontfokkerij. Pas enige tijd later werd de chinchilla ook een geliefd huisdier. In Nederland worden op enkele tientallen bedrijven chinchilla's bedrijfsmatig gehouden voor de pelsproductie en de verkoop aan liefhebbers en dierenwinkels. De chinchilla mag echter vanaf 1998 niet meer voor de pelsproductie worden gehouden. Bestaande bedrijven mogen niet verder uitbreiden en over 10 jaar moeten deze worden gesloten.
Hun naam danken chinchilla's waarschijnlijk aan hun relatie met de indianen. De Spanjaarden noemden hen naar een indianenstam, de Chincha's.

Er zijn 2 soorten bekend: de kortstaart chinchilla en de langstaart chinchilla. Vooral de langstaart chinchilla's worden in gevangenschap gehouden.

hier nog een paar handigen dingen om te weten

de kleuren

Er bestaan tal van kleuren bij chinchilla's. Hier staan de belangrijkste op een rijtje:

• Standaard: wildkleur, grijs met witte buik en witte pootjes, heeft donkere oren en donkere ogen
• Beige: Licht grijsbruine chinchilla met witte buik, rode ogen en roze oren. Er bestaan 3 soorten beige: de homo-beige chinchilla is lichter van vacht en heeft fellere rode ogen dan de hetero-beige.
• Mozaïek: Overwegend wit met grijze/bruine/beige vlekken, rode of zwarte ogen
• Pink white: Ten onrechte albino genoemd, geheel witte chinchilla, roze oren en rode ogen
• Abricot: Witte chin met beige kleurschakeringen, rode ogen en roze oren
• Violet: Recessieve mutatie, de chinchilla is grijs met een paarse gloed, zwarte ogen en violetachtige oren
• Saffier: Recessieve mutatie, grijze chinchilla met blauwe gloed, zwarte ogen, blauwachtige oren

Alle bovenstaande kleuren hebben een witte buik.

Soms kunnen deze patronen samenhangen met een bepaald vachtpatroon, deze patronen kunnen ebony, velvet en bont zijn.

• Ebony: Als een chinchilla ebony is, bedoelt men dat de buik dezelfde kleur heeft als de rest van het lichaam, er bestaan white ebony's, brown ebony's, black ebony's, violet ebony's,...
• Velvet: Een velvetchinchilla heeft een witte buik maar duidelijke donkere strepen op zijn voorpootjes, die al sinds zijn geboorte aanwezig zijn. Velvets hebben ook een "masker" op hun kop en rug. Dat masker is eigenlijk een donkerdere vacht.
• Bont: Genetisch gezien zijn bonte chinchilla's gelijk aan mozaïek met het verschil dat de vlekken duidelijk afgelijnd zijn (in tegenstelling tot mozaïek waarbij de vlekken geleidelijk overlopen in het wit).

Een chinchilla kan ook velvet, bont en ebony tegelijkertijd zijn, dit is eerder zeldzaam.

De chinchilla is bekend vanwege zijn zachte en dichte vacht: er groeien 40 tot 120 haren uit elke haarwortel.  Chinchilla's verzorgen hun vacht door te baden in speciaal zand. Hierdoor wordt vuil en vettigheden uit de vacht gehaald. De snorharen van de chinchilla kunnen tot een derde van de lichaamslengte van het dier zelf bereiken.

Chinchilla's zijn groepsdieren. Het wordt daarom aangeraden om chinchilla's in gevangenschap in groepen te houden. Het samenhouden van alleen vrouwtjes of alleen mannetjes is geen probleem. Als men meer dan één bokje bij vrouwtjes zet, leidt dit echter tot ruzie onder de bokjes met mogelijk de dood tot gevolg.

Chinchilla's zijn behendige klauteraars. Hierbij kan het wel eens voorkomen dat er botbreuken ontstaan door een val. Simpele botbreuken genezen snel bij deze dieren.

Chinchilla's kunnen verschillende geluiden maken. In de dagelijkse omgang kunnen ze zacht piepen of knorren. Wanneer er gevaar dreigt, kan een chinchilla ook blaffen om de rest van de groep te waarschuwen. Als een chinchilla kwaad is, gaat hij recht op staan, gromt en zal de potentiële belager besproeien met zijn urine.

De pels van een chinchilla is kwetsbaar, en heeft verzorging nodig. Een chinchilla in gevangenschap kan zelf zijn pels verzorgen, mits hij een zandbad ter beschikking heeft. Dat zandbad dient hij iedere dag minstens een uur te gebruiken. Het is het beste voor de chinchilla als het bad constant in de kooi gelaten wordt, mits het zand elke dag gezeefd wordt. Indien de chinchilla geen bad ter beschikking heeft, kan hij z'n vacht niet schoonmaken.

Mijn mening over het badje uit de kooi laten vind ik erg raar. Wand waarom mogen chinchilla’s niet gewoon de heldentijd in bad.   Ik heb daarom ook het badje altijd in de kooi staan het geeft misschien wel iets meer rotzooi, Maar dat hoort er nou eenmaal bij.  En als je gewoon iedere dag effen rond de kooi en in de kooi schoon maakt heb je er geen last van

Dus de dingen die je als eerste moet weten in mijn ogen zijn:

*Ze maken lawaai de nachts. Dus zet ze niet op je slaap kamer.

*Ze maken rommel om de kooi als je een kooi van tralies hebt

*Ze wassen zich met zand, dus maak een lekker badje met zand voor ze

*Ze hebben tanden die groeien, dus zorg er voor dat er genoeg te bijt dingen zijn zodat de zanden geslepen woorden

Dit zijn dingen waar ik vooral nu achter ben gekomen door een paar sites en door mijn eigen ervaring